Veel zorginstanties zeggen ´de cliënt centraal´ te stellen, of bieden ´cliëntgerichte zorg´. Een praktisch voorbeeld in de zorg wil ik graag delen, omdat ik een gelukkige getuige ben van dat er niet alleen over gesproken wordt, maar dat dit ook echt kán.
Cliëntgerichte zorg Boven de spoorlijn
In 2011 splitste ons groeiende wijkteam van Ede in tweeën: team Ede Noord en team Ede Zuid. Net op dat moment kwam de vakantiecliënt mw G in zorg, op een adres ten noorden van de spoorlijn. Deze oudere dame kwam uit Friesland en logeerde bij haar zus in Ede. Het Buurtzorgteam uit haar woonplaats droeg de zorg dan voor enkele weken aan ons over, zodat zij ook bij haar zus thuis geholpen kon worden. Jarenlang heeft team Ede Zuid haar tijdens haar vakanties geholpen en ‘gehouden’ ongeacht de extra reistijd.
Een langdurige relatie
Beide zussen hebben mijn zwangerschappen geteld en vragen naar onze verhuisplannen. Ik zie keer op keer hoe deze hoogbejaarde vrouwen zich saampjes wisten te redden. Hoe één zus de ander ging missen na het overlijden. En hoe de achtergebleven zus, zelf met steeds meer gezondheidsklachten, ook regelmatig onze hulp nodig had.
DUS IK MAG JULLIE DE VOLGENDE KEER WEER VRAGEN?
Vanmorgen was het moment weer daar om de zorg bijna geheel af te sluiten. Met snelle ademhaling probeert ze haar kleding in hoog tempo aan te trekken vanwege het idee ons tot last te zijn. Straks kan zij zonder ons weer verder op haar eigen gemak. ‘Maar bij welk team hoor ik nu eigenlijk?’ en ‘Mag ik nog steeds gewoon jullie nummer bellen?’ terwijl ze haar been in een maillot steekt. ‘Ede Zuid natuurlijk!’ zeg ik.
Published by