Om de drukte van Koningsdag te vermijden, plande ik vandaag een dagje dierentuin. Geen kleedjesmarkt, geen getetter aan mijn oren. Weg van alle fanfare, waarmee ik deze ochtend al gedwongen luisteraar van werd.
Briljant idee, maar
Helaas ook in de dierentuin schreeuwende kinderen. En schreeuwende ouders tegen kinderen. Wachtrijen en mensen overal waar je keek. Zondagse drukte, kun je het noemen. Afijn. Ik hoorde later dat sowieso iedereen op pad gaat met Koningsdag, dus dan ontkom je er ook niet aan. Tenzij je jezelf in een bunker opsluit.
Toch was ik, achteraf gezien, beter af daar in de dierentuin. Dat gedrag van de dieren bekijken, dat vind ik mooi. Gieren die imposant staren, apen met zulke fijne gezichtjes, olifanten met zoveel diepe rimpels, schildpadden als rotsen die kunnen lopen… Daar kijk ik toch liever dan naar een voortstuwende massa glimmende mensenlichamen in oranje kleding.
Dieren die mensen kijken
Ik hoorde bij het aquarium een bezoeker zeggen, dat de vissen ons bewonderen. De vissen aanschouwen de bezoekers en hebben bewondering voor ons. Kijk, dat eerste kan ik nog wel begrijpen, dat tweede betwijfel ik.
Dag Ouwehands Dierenpark, wat was je weer ouderwets gezellig.
Published by