Lieve Lukas met je mooie lange haren.
Ik had het niet van je verwacht, dat je het zo lang vol zou houden om je haren lang te laten groeien. Inmiddels is het zelfs langer dan de klasgenoot die jou op het idee bracht je haren lang te laten groeien. Geen opmerking weerhoudt jou ervan je haren te laten groeien. Stoertje.
Inmiddels ben je op een leeftijd dat een verjaardagsbrief van je moeder waarschijnlijk echt not done is. Ik mag niet eens in je klas gezien worden of zelfs in de buurt komen. Zelfs niet bij een high tea. Met een schaal vol donuts. Ik krijg soms nog een heel klein zwaaitje van je als ik in de gang kijk of je wel op je plek zit sinds je alleen naar school loopt. Zo’n handje die niemand in je klas kan zien behalve ik. Met zo’n blik van: ‘ga nou maar gauw weg.’
Nog steeds ben je van al je broertjes de meest stabiele factor die zijn kamer netjes op orde heeft, goed kan opruimen en gefocust is op de tijd. ‘Mama, hoe laat gaan we?’ ‘Mama, hoe lang duurt het nog?’ ‘Mama, we moeten opschieten.’ Verder help je al met stofzuigen en heb je sinds dit jaar je eigen computer en zelfs mijn oude telefoon om met thuis-wifi spelletjes mee te spelen.
Laatst kwam je onverwachts langs met je vrienden vanaf een ‘speeldate’. Nou zeg maar gerust dat ik een invasie van halve volwassenen aantrof op de trampoline: lange slungels met stoere praatjes en allemaal ergens een pet vandaan getoverd. De tuin werd overruled door gangsters. In mijn ogen dan hè, dus dat zegt niks, oude taart die ik ben.
Nu jij tien jaar bent geworden ben ik al tien jaar moeder. Wat een mijlpaal! Alles beleven we samen een eerste keer. Dat maakt een band met een oudste kind toch altijd een beetje extra uniek.
Maar oké ik zal je niet langer van je Fortnite game af houden, je krijgt in ieder geval de hartelijke groeten en felicitaties van je moeder.
Published by