De struggle van de eerste halve marathon
Mijn eerste halve marathon ik die afgelopen weekend liep verliep niet geheel vlekkeloos. En dan heb ik het niet over al het zand wat aan mijn kuiten plakte. Na afloop, toen ik met mijn verdiende, verrukkelijke appeltaart een plekje wilde zoeken om te zitten, begon ik weer last te krijgen van mijn hartritmestoornis. Dit hield gevoelsmatig een kwartiertje aan. Daarna kon ik pas weer rustig verder eten, kletsen met de mensen om me heen en opstaan om te lopen. Ik ben zelfs even op de grond gaan liggen om bij te komen. ´Pas je op voor teken?´ *eye roll* Dat zie ik dan later wel weer. Bovendien had ik wel wat anders aan mijn hoofd.
Een doorstart maken
Anyways met wat gezellige ondersteuning van vrijwilligster en hardloopmaatjes ben ik weer met een goed humeur thuis gekomen. Douchen en op bed liggen bleken mijn eerste levensbehoeften bij binnenkomst.
Natuurlijk ga je denken: wat kan de volgende keer beter?
Een betere voorbereiding was prettig geweest. Inschrijven voor een hardloopgroepje? Met de kinderen en een onregelmatige baan leek me dit helaas niet haalbaar.
Toen ben ik gaan zoeken op het internet en vond ik al gauw een geschikt hardloopschema op de site van Run2Day. Ik koos van de training voor de 5 tot 10km om mijn snelheid en uithoudingsvermogen te verbeteren. Na 10km. op de hei afgelopen weekend voelde ik me al best een beetje moe en dat wil ik zien te voorkomen.
Dus…
Vanmorgen heb ik voor het eerst weer een lekker rondje gelopen!
Om te beginnen met een half uurtje ´rustig´ lopen en 80 meter sprint als afsluiting.
Ik merkte dat ik vloog dus uiteindelijk werd het rustige loopje mijn derde beste tijd op de 5km. Want ja, als het lekker gaat, waarom jezelf inhouden? Mijn spierpijn van de halve marathon is al helemaal verdwenen dus we gaan weer met frisse wind de zomer tegemoet. Bovendien komen er nog een heleboel leuke hardloopwedstrijden aan, dus het zou mooi zijn als ik mezelf weer ga verbeteren.
Published by