De tuininspectie

Ieder kwartaal krijg ik een stapeltje folders aangereikt. Dit keer staat er een bos felrode klaprozen op de voorpagina waar ik blij van wordt. Ik ben trotse bezorger van dit blad.

Heel het volk aan de kamerplant

Het blad is van de vereniging Floralia Bennekom. Floralia’s zijn verenigingen die de elite een paar eeuwen geleden hebben opgericht om het verzorgen van kamerplanten te stimuleren. Het was een manier om het gewone volk beschaving bij te brengen. En dat is geen grapje. Inmiddels zijn er niet veel Floralia’s meer, maar in Bennekom is er nog één.

Wat staat er in dat blad?

Het zijn anno 2022 met name de tuinplanten die in het bloemblad staan. De lezer dompelt zich steevast onder in een bad van tips, plantengeschiedenis en medicinale werkingen. Aan de tekst te merken zijn de schrijvers echte kenners. Ook alle perikelen rondom de verzorging van de planten in spannende weersomstandigheden wordt op meelevende wijze medegedeeld. Je kunt het je bijna niet voorstellen.

Bloeiende beschaving in beeld

Bij iedere brievenbus waar ik kom is een uniek stukje beschaving te zien. Geveltuintjes zijn volgepoot met bijzonder grote tulpen. Dubbel verbrede boomspiegels pronken met een geselecteerde bloemenmix van meerdere kleuren paars. Als ik richting de voordeuren loop ontkomt mijn oog niet aan een glooiend tuinlandschap vol fris bijgehouden planten. Ook is er verschil te zien van voorkeur; de ecologische tuin vol bloeiend woestenij en de ouderwetse polletjestuin; iedere plant zijn eigen afgescheiden plekje met rondom aangeharkt kaal zandgrond. Zo hoe mijn opa het vroeger ook deed.

Het jaarlijkse hoogtepunt

De vereniging beoordeelt tweemaal per jaar de tuinen en de boomspiegels. Je kunt als lid namelijk kans maken op de prijs voor de allermooiste. De prijsuitreiking vindt plaats in een drukbezochte zaal vol oude van dagen en is het hoogtepunt van het jaar. Er gaan geruchten dat de tuinbeoordelingen nog wel eens tot verwoede discussies leidt tussen aanhangers van de ecologische tuinen en die van de polletjestuinen. Afijn. Dan heb je een beetje een idee.

En thuis?

Na het zien van al die weelde geef ik thuis mijn uitgedroogde kiemplantjes nog maar een scheut water. Mijn doel is vooral dat ik al mijn voorgekweekte plantjes op tijd de grond in krijg. En dat ik dan in de zomer buiten tevreden op mijn stukje beschaving mag toekijken.