Vorige week zijn Marcel en ik voor het eerst in tien jaar, op één bioscoopavondje na, zonder kinderen uit gegaan. Voor het eerst zelfs een heel weekend. In TIEN jaar. Nu is de grote vraag die ik overal om me heen hoor: heeft het je een boost gegeven aan je relatie? Nou, nee. Maar waar doe ik het dan voor?
Nu weet ik dat er stellen zijn die zweren bij iedere zes weken een weekend samen weg, of wekelijks een avondje voor zichzelf, maar niet iedereen is hetzelfde of zit in dezelfde omstandigheden. Zo hebben wij bijvoorbeeld te maken met vier kinderen in plaats van één. Ik heb nog nooit iemand zien springen om op vier kinderen te passen. Ook speelt het gevoel mee dat je als ouder hebt bij het achterlaten van je kind, of de lef hebt om oppas te vragen voor leuke dingen, in plaats van alleen maar voor je werk.
Ik ben zelf helemaal niet gewend om oppas te vragen voor de leuke dingen bijvoorbeeld. Bovendien ben ik al blij dat ik voldoende bij blijf op mijn werk dankzij oppas. Als ik nog oppas erbij moet regelen voor leuke dingen heb ik het gevoel dat mijn hele leven afhangt van oppas en dat wil ik niet. Ik wil er zelf vooral veel voor de kinderen zijn, omdat we er zelf hebben gekozen. Het nadeel is wel dat je jezelf dan een beetje kan verliezen. Persoonlijk vind ik dat een beetje zweverig klinken en ben ik wel vrij creatief geworden met tijd voor mezelf vinden (hardlopen met kinderwagen, tuinieren met kinderen, tekenen met kinderen). Genieten van de kleine dingen is bovendien een handige eigenschap (een interessant interview op de radio afluisteren in de auto, een filmpje kijken, muziek aan tijdens de afwas, fluoriserend gele rupsen vinden in de tuin).
Voor iedereen is ’tijd voor jezelf’ of ‘aandacht voor je relatie’ weer persoonlijk en héél divers. Eerlijk gezegd heeft het weekend mij gewoon ontspanning gebracht. Gewoon even niet die ogen in mijn nek meer nodig, je armen vrij van rugzakken, jassen en fietsen, stilte om je heen en geen ruis meer in je hoofd. En met die relatie zit het wel goed. Het is niet zo dat de relatie in die tien jaar ineens als een cake in elkaar was gestort. En dat er ineens een stijgende lijn is in gekomen door zo’n weekend, daar kan ik me ook al niet in vinden. Dus hoe anderen kunnen zeggen dat het een boost is voor je relatie, dat is mij een raadsel. Ik ga er vanuit dat dat alleen maar een goed teken is.
Published by